یادداشت‌هایی درباره فرهنگ‌رفتاری مردم در مترو
نویسنده : آقای دکتر مرتضی مجدفر
کوله‌پشتی‌های مزاحم
این‌که این روزها بسیاری از دانش‌آموزان، دانشجویان و شاغلان در برخی مشاغل، از صبح تا پاسی از عصر در بیرون از منزل خود به سر می‌برند و مجبورند تمام ملزومات همان روز، حتی غذا و آب خود را همراه داشته باشند، دیگر امری طبیعی و از الزامات زندگی در جوامع شهری شلوغ و پر از التهاب و استرس است. طبیعی است این افراد برای همراه داشتن و حمل‌ونقل وسایل خود از کیف، ساک دستی و حتی کوله‌پشتی استفاده می‌کنند. کیف و ساک دستی و کوله‌پشتی کم‌حجم، اغلب بی‌مشکل است، ولی چالش از جایی شروع می‌شود که برخی از کوله‌پشتی‌ها، بسیار بزرگ و از لحاظ حجم، دو یا سه برابر صاحب کوله، قطر یا ضخامت دارند و در مواردی چهار چرخ مردافکن هم در پشت آنها خودنمایی می‌کند. باز تا اینجای ماجرا، به‌ویژه اگر صاحب کوله، در هنگام ورود به مترو در اوقات شلوغ و جابجا شدن در میان مسافران، کوله را به دست بگیرد یا رعایت حال مسافران را بکند، مشکل خاصی بروز نخواهد کرد. ولی چالش من با کوله‌پشتی‌های غول‌پیکری است که با چهار چرخ فلزی، بر پشت صاحبان خود لم داده‌اند و اگر صاحب کوله، در هنگام حرکت یا جابجا شدن و عقب و جلو رفتن حواسش نباشد یا بی‌خیال رفتاری باشد که از او سر می‌زند؛ دمار از روزگار و سر و صورت همسایگان خود درخواهد آورد و طبیعی است اعتراض در آن هنگامه بلبشو فایده‌ای نخواهد داشت. آسیب‌های کوله‌پشتی‌های غول‌پیکر به مسافران مترو جدی است. از این چالش به راحتی نگذریم.رعایت حقوق دیگران در فضاهای عمومی، از جمله در حمل وسایل شخصی، نشانه‌ای از مسئولیت‌پذیری و احترام به آسایش جمعی است.
