هنر زیستن با قدردانی و نگاهی نیکو به دنیا

روش‌های تقویت شکرگزاری در کودکان
شکرگزاری تنها یک رفتار نیست، بلکه نگرشی است که به کودکان می‌آموزد زیبایی‌های زندگی را ببینند و در مواجهه با سختی‌ها مقاوم‌تر باشند. کودکان شکرگزار نه‌تنها شادتر و مثبت‌اندیش‌تر هستند، بلکه روابط بهتری دارند و در آینده به انسان‌هایی موفق و خوش‌بین تبدیل می‌شوند. با روش‌هایی مانند الگو بودن، بازی‌های خلاقانه، آموزش مدیریت احساسات، و ترویج کمک به دیگران، می‌توانیم این نگرش را در فرزندان خود تقویت کنیم و به آن‌ها هدیه‌ای ارزشمند برای تمام عمر بدهیم.

در دنیای پرشتاب امروز، پرورش کودکانی که قدردان و شکرگزار باشند، یکی از بهترین هدیه‌هایی است که می‌توانیم به آن‌ها بدهیم. اما شکرگزاری فقط گفتن “متشکرم” نیست! بلکه نگرشی است که به آن‌ها کمک می‌کند در هر شرایطی، زیبایی‌ها را ببینند و زندگی را با آرامش و شادی تجربه کنند. در ادامه قصد داریم روش‌های تقویت شکرگزاری در کودکان را آموزش دهیم.

افراد شکرگزار، نعمت‌ها را به موقع می‌بینند و شاد زیست می‌کنند. انسان، درخت نیست که بارها، بهار را در یک موقعیت و شرایط ثابت تجربه کند.
به فرزندانمان بیاموزیم، از خوبی‌های مسیر حیات، لذت ببرند و با هر خس و خاشاکی طعم زندگی را تلخ نکنند.
درک و واکنش منطقی و نیکو، دنیا را زیبا و معنا‌دار می‌کند.

چرا باید کودکان شکرگزار تربیت کنیم؟

کودکانی که یاد می‌گیرند از داشته‌هایشان لذت ببرند و در سختی‌ها هم نکات مثبت را ببینند:

  • شادتر و مثبت‌اندیش‌تر هستند
  • در مواجهه با مشکلات، مقاوم‌تر و صبورترند
  • با دیگران روابط بهتری دارند و مهربان‌ترند
  • قدر زحمات دیگران را می‌دانند و کمتر ناسپاس‌اند
  • در آینده، انسان‌هایی خوشبین، موفق و دارای اعتمادبه‌نفس می‌شوند

اما چطور می‌توانیم این ویژگی را در فرزندانمان تقویت کنیم؟

 

روش‌های تقویت شکرگزاری در کودکان

 

۱. الگوی شکرگزاری باشید

کودکان بیش از آنکه از گفته‌های ما یاد بگیرند، از رفتار ما الگو می‌گیرند. اگر ما مرتباً از زندگی گلایه کنیم، آن‌ها هم همین نگرش را در پیش خواهند گرفت. اما اگر در کوچک‌ترین اتفاقات، نکات مثبت را ببینیم، آن‌ها هم چنین عادتی پیدا خواهند کرد.
برای مثال:

بعد از یک روز کاری سخت، به‌جای گفتن “چقدر امروز بد بود!”، بگویید:
“امروز کمی سخت گذشت، اما خوشحالم که فرصت تلاش داشتم و یاد گرفتم چگونه بهتر با مشکلات کنار بیایم.”

بازی پیشنهادی:
بازی “چیزهای خوبی که امروز دیدیم”
هر شب، اعضای خانواده باید سه مورد خوب را که در طول روز اتفاق افتاده، نام ببرند. حتی اگر یک روز سخت و پرچالش داشته‌اید، این تمرین به شما و کودکان کمک می‌کند که همچنان زیبایی‌ها را ببینید.

 

۲. شکرگزاری را در بازی‌ها و فعالیت‌هایشان بگنجانید

 

کودکان از طریق بازی بهتر یاد می‌گیرند. می‌توانیم به کمک فعالیت‌های خلاقانه، نگرش شکرگزاری را در آن‌ها تقویت کنیم.

ایده‌ای جذاب:
“دفترچه‌ی شکرگزاری” برای کودک تهیه کنید و از او بخواهید هر روز حداقل یک چیز که بابت آن خوشحال است، بنویسد یا نقاشی کند. این کار باعث می‌شود که کم‌کم ذهن او به سمت دیدن زیبایی‌های زندگی سوق پیدا کند.

 

۳. به آن‌ها بیاموزیم که دنیا همیشه هموار نیست

 

اگر کودکان همیشه توقع داشته باشند که زندگی بدون مشکل باشد، با کوچک‌ترین چالش، دچار ناامیدی و یأس خواهند شد. به آن‌ها بیاموزیم که شکست‌ها و سختی‌ها هم بخشی از مسیر زندگی هستند و نباید باعث شود که زیبایی‌ها را فراموش کنیم.

مثال:
اگر کودک شما در امتحانی نمره‌ی خوبی نگرفت، به‌جای دلداری‌های کلی، او را راهنمایی کنید:
“مهم نیست که این‌بار نمره‌ی خوبی نگرفتی، مهم این است که یاد بگیری چگونه بهتر درس بخوانی. حالا بیا با هم برنامه‌ای برای بهتر خواندن درس‌ها بنویسیم!”

 

۴. کمک به دیگران، مسیر درک نعمت‌هاست

 

مترونوشت - قسمت اول
مشاهده

زمانی که کودک در محیطی قرار بگیرد که ارزش کمک و همدلی را درک کند، متوجه می‌شود که داشته‌های او، همیشه برای همه در دسترس نیستند. این درک، احساس شکرگزاری و قدردانی را در او تقویت می‌کند.

فعالیت پیشنهادی:
“چالش مهربانی هفتگی” را برگزار کنید.
از کودکتان بخواهید هر هفته یک کار کوچک برای کمک به دیگران انجام دهد، مانند:

  • دادن خوراکی یا اسباب‌بازی به یک کودک نیازمند
  • نوشتن یک نامه‌ی تشکر برای معلم یا یک دوست
  • درست کردن کارت پستال و هدیه دادن به اعضای خانواده

با این کار، او یاد می‌گیرد که قدردانی نه فقط در گفتار، بلکه در عمل هم مهم است.

 

۵. مهارت مدیریت احساسات را در آن‌ها تقویت کنیم

 

خیلی از کودکان به‌دلیل نداشتن مهارت‌های کنترل هیجانی، در برابر مشکلات، دچار اضطراب و بدبینی می‌شوند. اما اگر یاد بگیرند که چگونه احساساتشان را مدیریت کنند، زندگی برایشان راحت‌تر و شیرین‌تر خواهد شد.

روش پیشنهادی:
“نردبان احساسات”
زمانی که کودکتان ناراحت یا عصبانی است، از او بخواهید احساساتش را روی نردبانی خیالی بگذارد:

  • پایین نردبان: شدیداً ناراحت و ناامید
  • وسط نردبان: کمی ناراحت اما قابل کنترل
  • بالای نردبان: آرام و شکرگزار

بعد از این کار، از او بپرسید: “چگونه می‌توانی یک پله بالاتر بروی؟” این تمرین باعث می‌شود که او یاد بگیرد چگونه احساسات منفی را به تدریج کنترل کند.

 

کودکی که شکرگزار باشد، شادتر خواهد زیست

 

  • شکرگزاری فقط یک رفتار نیست، بلکه یک نگرش است.
  • کودکان شکرگزار، کمتر گله و شکایت می‌کنند و بیشتر روی رشد و یادگیری تمرکز دارند.
  • آن‌ها روابط بهتری دارند، احساس خوشبختی بیشتری می‌کنند و در آینده، افراد موفق‌تری خواهند شد.

به‌نظر شما، چه راهکارهای دیگری برای پرورش کودکان شکرگزار وجود دارد؟ آیا شما هم روش خاصی در خانه یا مدرسه استفاده می‌کنید؟ تجربه‌ها و ایده‌هایتان را با ما به اشتراک بگذارید!