دپارتمان زیست

افزون بر اینکه علم زیست‌شناسی به بررسی و گروه‌بندی جانداران و ساختار، عملکرد و تکامل آن‌ها در سطوح مختلف می‌پردازد، به‌نظر می‌رسد تفهیم بهتر پدیده‌های زیستی در علم زیست‌شناسی نیازمند کاربرد خلاقیت باشد.
ستفاده از روش‌های مختلف برای تفهیم بهتر مطالب زیستی و کاربرد روش‌های خلاقانه، نیاز به معلمی‌دارد که در درجه اول خود خلاق باشد، بتواند با بهبود توانایی‌های علمی‌خود و به‌روز کردن آن‌ها به تنظیم موضوع‌های علمی‌بپردازد و این توانایی را با آموزش هنرمندانه تلفیق کند.
کیفیت تدریس هر معلم بازتابی از توانایی‌های علمی، فیزیکی و شخصیتی اوست. معلم باید توانایی کلامی ‌کافی داشته باشد. به کارگیری مهارت‌های کلامی‌توسط معلم، یادگیری را بهتر و جذاب‌تر می‌کند.
علاقه‌مند کردن دانش‌آموزان به معنی ایجاد تمایل یا کشش ویژه برای جست‌وجوی فعالانه چیزی است. به کاربردن روش‌ها و فنون یادگیری مناسب توسط معلمان نقش مهمی ‌در علاقه‌مند کردن آنان به موضوع‌های خاص دارد. برای این علاقه‌مند کردن سه راهکار پیشنهاد می‌شود:
اول، دانش‌آموز باید در جهتی هدایت شود که درک و فهمی ‌کلی از موضوع‌های زیستی به دست آورد. اکثر دانش‌آموزان با وجود اینکه از سنین پایین مطالب زیست‌شناسی را آموزش دیده‌اند؛ ولی به‌دلیل نداشتن فهم کلی از موضوع، دانش پایه‌ای آنان قادر به ایجاد تصویر کلی از آموخته‌های آنان، حتی در حد تئوری‌های زیستی و نظریه‌ها نیست و زمانی دانش‌آموز این خلأ را احساس خواهد کرد که وارد دانشگاه شود. به همین دلیل باید علاقه و تمرکز دانش‌آموز به یادگیری و تسلط بر مطالب متمرکز شود.
دوم، بیشتر پروژه‌های عملی روی پروژه‌های میان رشته‌ای که محوریت با موضوع زیستی است، متمرکز شود. این پروژه‌های زیست‌محور باعث علاقه‌مند کردن دانش‌آموزان می‌شوند.
سوم، آنچه معلم آموزش می‌دهد، حتی همان دانش پایه، باید با آخرین تحولات همگام و همسو باشد و در هنگام آموزش آنچه را که آموزش می‌دهیم، با توجه به ساعات محدود درسی به‌طور کلی توضیح داده شود. چون با این کار، دانش‌آموز به بسط و گسترش دانش خود هدایت می‌شود و نتیجه آن یادگیری بهتر درس زیست‌شناسی است